Σήμερα παρατηρώ τις σκέψεις μου… και θυμάμαι ότι δεν σημαίνουν τίποτα. Όλες αυτές οι μικρές, γρήγορες, ασταμάτητες ιστορίες του μυαλού…δεν έχουν πραγματική δύναμη πάνω μου. Δεν χρειάζεται να τους δώσω χώρο ή να τις κάνω αληθινές. Τις βλέπω, τις αναγνωρίζω, και τις αφήνω να περάσουν. Όπως τα κύματα που σβήνουν στην ακτή. Πίσω από αυτές τις σκέψεις υπάρχει κάτι σταθερό…η αληθινή μου γαλήνη. Και σήμερα της επιτρέπω να εμφανιστεί.
