Ενότητα 5 – Καθοδηγούμενος Διαλογισμός
Επιστροφή στο Κέντρο
1 – Το άνοιγμα της σιωπής
Βρες ένα ήσυχο σημείο. Κάθισε ήσυχα. Κλείσε τα μάτια σου. Οι ώμοι πέφτουν, η αναπνοή βαθαίνει. Η σιωπή δεν είναι άδεια — είναι γεμάτη ζωή. Νιώσε τους ώμους να χαλαρώνουν. Δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα — μόνο να επιτρέψεις στο σώμα σου να χαλαρώσει φυσικά.
Το πρόσωπό σου μαλακώνει. Άκου τη σιωπή γύρω σου. Κάθε ήχος, κάθε ανάσα, είναι η υπενθύμιση ότι όλα είναι εδώ, ακριβώς όπως πρέπει.
2 – Η παρατήρηση του νου
Οι σκέψεις έρχονται και φεύγουν. Μην τις κρατάς, άφησέ τες να περάσουν. Ο νους μπορεί να περιπλανηθεί. Σκέψεις, εικόνες, αναμνήσεις — όλες έρχονται, όλες φεύγουν. Απλώς δες τες, όπως κοιτάς τα σύννεφα να περνούν.
Δεν χρειάζεται να τους δώσεις ταυτότητα ή νόημα. Απλώς άφησέ τες να κινηθούν, και νιώσε πώς ο χώρος μέσα σου μεγαλώνει. Πίσω από κάθε σκέψη υπάρχει κενό. Και μέσα στο κενό αυτό, υπάρχει ειρήνη.
3 – Το σώμα ως ναός της παρουσίας
Τώρα φέρε την προσοχή σου στο σώμα σου. Νιώσε τη βαρύτητα που σε κρατά στη Γη. Νιώσε το κάθισμα να σε στηρίζει, τη σπονδυλική στήλη να στέκεται σταθερή. Το φως μέσα στο στήθος σου.
Το σώμα είναι ο ναός της ψυχής, ο ναός της παρουσίας σου — είναι η άγκυρα που σε κρατά στον κόσμο. Στείλε του ευγνωμοσύνη. Είναι εκεί για εσένα σε κάθε βήμα, σε κάθε στιγμή. Αναπνέει μαζί σου, εργάζεται σιωπηλά για να μπορείς να ζεις, να αισθάνεσαι, να υπάρχεις.
4 – Επιστροφή στο κέντρο
Τώρα, φαντάσου ένα φως μέσα σου που μεγαλώνει — ακριβώς στο κέντρο του στήθους. Εκεί βρίσκεται η ουσία σου — ήρεμη, σταθερή, άπειρη. Κάθε εισπνοή το κάνει πιο λαμπερό. Κάθε εκπνοή το απλώνει απαλά σε όλο σου το σώμα. Αυτό το φως είναι η ουσία σου.
Δεν χρειάζεται να το ψάξεις, ήταν πάντα εκεί — απλώς περίμενε να του δώσεις χώρο. Όσο το φως μεγαλώνει, νιώσε τη γαλήνη να ρέει από μέσα προς τα έξω. Αυτή είναι η στιγμή που επιστρέφεις στο κέντρο. Όχι για να αλλάξεις κάτι, αλλά για να θυμηθείς ποιος είσαι.
5 – Κλείσιμο: Η σιωπή που μένει
Κάτω από τον θόρυβο υπάρχει σιωπή. Εκεί επιστρέφεις τώρα. Μείνε για λίγο στη σιωπή. Η ειρήνη δεν είναι απουσία ήχου — είναι παρουσία επίγνωσης. Μείνε για λίγο ακόμη εδώ. Άφησε τη σιωπή να σε αγκαλιάσει σαν παλιό φίλο. Δεν υπάρχει κάτι να κάνεις, δεν υπάρχει κάτι να πετύχεις.
Υπάρχει μόνο αυτό το απαλό, άχρονο “τώρα”. Όταν νιώσεις έτοιμος, πάρε μια βαθιά ανάσα και άνοιξε τα μάτια σου αργά, φέρνοντας μαζί σου αυτό το φως — την εσωτερική σου γαλήνη, την απλή βεβαιότητα ότι είσαι ολόκληρος.
