Η ευγνωμοσύνη μού έμαθε να μαθαίνω από τα λάθη και ομορφιά από τις μικρές όμορφες στιγμές. Σαν έφηβη είχα πάντα φιλοδοξία, χωρίς να ξέρω από πού ξεκίνησε. Το μόνο που ήξερα ήταν πως ήθελα να κάνω τους γονείς μου περήφανους. Την ημέρα της αποφοίτησής μου ένιωσα πίκρα — οι φίλοι μου δεν ήρθαν. Αλλά η μαμά μου ήταν εκεί. Όμορφη, στολισμένη, γεμάτη αγάπη. Έκανε τα πάντα για να γιορτάσει την επιτυχία μου. Αργότερα ήρθε και ο μπαμπάς. Δεν του αρέσουν οι φωτογραφίες, αλλά εκείνη τη μέρα τράβηξε τόσες πολλές μαζί μου. Κάθε μία σήμαινε τον κόσμο για μένα. Για αυτό είμαι ευγνώμων. Για τους ανθρώπους, για τις στιγμές, για τα λάθη που με μαθαίνουν να γίνομαι καλύτερη κάθε μέρα.
