Το να είμαι μητέρα τεσσάρων παιδιών, μου έμαθε περισσότερα για την αγάπη, τον πόνο και την αντοχή από οτιδήποτε άλλο σε αυτόν τον κόσμο.Οι κόρες μου δεν είναι εκεί όπου ανήκουν. Μου λείπουν κάθε μέρα… Πονάω που δεν τις βλέπω να μεγαλώνουν, να γελούν, να περιβάλλονται από αγάπη. Αντιμετώπισα κατηγορίες, αδικήθηκα και τώρα ετοιμάζομαι για το δικαστήριο για κάτι που δεν έκανα. Κι όμως… στέκομαι όρθια στην αλήθεια μου. Κάνω ψυχοθεραπεία, συνεργάζομαι με ειδικούς και βρίσκομαι σε πρόγραμμα αποκατάστασης. Επιλέγω να θεραπευτώ, να εξελιχθώ και να ενώσω ξανά την οικογένειά μου — με τον σωστό τρόπο. Πίσω από κάθε υπόθεση Οικογενειακού Δικαστηρίου, υπάρχει μια πραγματική μητέρα — που ανησυχεί, κλαίει και παλεύει να ακουστεί. Εγώ επιλέγω την αγάπη, την ευθύνη και τη δύναμη. Επιλέγω να είμαι η μητέρα που ξέρω πως είμαι.Θα ήθελα να απευθυνθώ προς τα παιδιά μου και να τους πω ότι τα αγαπώ πιο πολύ από οτιδήποτε. Είναι ο λόγος που σηκώνομαι κάθε πρωί, που παλεύω κάθε μέρα, και που πιστεύω ξανά σε ένα καλύτερο αύριο μαζί τους. Αυτός είναι ο δρόμος μου. Και είμαι έτοιμη να τον βαδίσω, όσο δύσκολος και αν είναι.
