Έχεις κοιταχτεί ποτέ στον καθρέφτη και σκεφτεί… μήπως είμαι υπερβολική; Μήπως οι ανάγκες μου είναι πάρα πολλές; Ή μήπως δεν είμαι αρκετή; Μήπως δεν αξίζω την αγάπη που λαχταρώ; Αυτές οι σκέψεις είναι συχνές, αλλά δεν αντικατοπτρίζουν την αλήθεια σου. Ποτέ δεν ήσουν μη αγαπητή — απλώς αόρατη. Οι άνθρωποι που δεν μπόρεσαν να σε αγαπήσουν όπως σου άξιζε, απλώς δεν είδαν το φως σου, την μοναδική σου αξία, την ομορφιά της ψυχής σου. Η δική τους αδυναμία δεν καθορίζει την δική σου αξία. Το φως σου είναι πάντα εκεί, λαμπερό και αληθινό. Δεν χρειάζεται να μικρύνεις τον εαυτό σου για να χωρέσεις στην αγάπη. Δεν χρειάζεται να αλλάξεις την ουσία σου για να γίνεις αποδεκτή. Η αληθινή αγάπη δεν σε περιορίζει — σε επεκτείνει, σε ενθαρρύνει να ανθίσεις, να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Ξεκίνα βλέποντας εσύ πρώτα καθαρά τον εαυτό σου, αναγνωρίζοντας την αξία σου. Εκεί αρχίζει η αλλαγή, εκεί ξεκινά η πραγματική σου δύναμη. Η αγάπη δεν είναι κάτι που κερδίζεις με προσπάθεια ή θυσίες. Είναι κάτι που θυμάσαι, μια εγγενής κατάσταση της ύπαρξής σου. Είναι η ουσία σου, η αλήθεια σου. Και σήμερα, θυμήσου το: είσαι αγάπη. Είσαι άξια κάθε καλής στιγμής, κάθε ζεστής αγκαλιάς, κάθε ειλικρινούς συναισθήματος. Άφησε αυτή την αλήθεια να σε πλημμυρίσει.
