Η κατάθλιψη είναι ύπουλη.
Φορά πολλά πρόσωπα.
Και μπορεί εύκολα να σε μπερδέψει.
Πώς θα καταλάβεις ότι σου συμβαίνει;
Μπορεί να λες:
«Είναι απλώς μια δύσκολη φάση…»
«Θα περάσει…»
Αλλά δεν περνά.
Και κάθε μέρα κάτι μέσα σου σβήνει λίγο ακόμα.
Η κατάθλιψη δεν είναι αδυναμία.
Είναι μια πάθηση που χρειάζεται φροντίδα.
Όχι ντροπή.
Μπορεί να ξυπνάς χωρίς ενέργεια.
Να μη θες να σηκωθείς από το κρεβάτι.
Να νιώθεις άχρηστη, ένοχη, ή ότι δεν σε καταλαβαίνει κανείς.
Και κάποιες μέρες να φαίνεσαι “μια χαρά” στους άλλους.
Αυτό είναι που την κάνει τόσο ύπουλη.
Η κατάθλιψη δεν φωνάζει πάντα.
Κάποιες φορές… ψιθυρίζει.
Κρύβεται πίσω από τη δουλειά, την κούραση,
την ανάγκη να δείχνεις δυνατή.
Αλλά όσο την αγνοείς, τόσο ριζώνει πιο βαθιά.
Αν αναγνωρίζεις κάτι απ’ όλα αυτά…
Μην το προσπερνάς.
Ζήτα βοήθεια.
Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σε στηρίξουν.
Υπάρχουν τρόποι να ξαναβρείς το φως σου.
Η ψυχοθεραπεία, η ενσυνειδητότητα,
η σύνδεση με τους ανθρώπους γύρω σου —
είναι βήματα προς τη θεραπεία.
Η κατάθλιψη δεν είναι το τέλος.
Είναι ένα σημάδι.
Ότι ήρθε η ώρα να αλλάξεις κάτι στη ζωή σου.
Να φροντίσεις εσένα.
Και να επιλέξεις ξανά τη ζωή.
Μπορείς να το κάνεις.
Μπορείς να ξαναβρείς τη χαρά σου.
Ξεκίνα… απλώς με ένα βήμα.
